ΘΑΛΑΣΣΑ ΤΟΥ ΠΡΩΙΟΥ
Εδώ ας σταθώ. Κι ας δώ κ’ εγώ την φύσιν λίγο.
Θάλασσας του πρωιού κι ανέφελου ορανού
λαμπρά μαβιά, και κίτρινη όχθη˙ όλα
ωραία και μεγάλα φωτισμένα.
Εδώ ας σταθώ. Κι ας γελασθώ πώς βλέπω αυτά
(τα είδ’ αλήθεια μιά στιγμή σαν πρωτοστάθηκα)˙
κι όχι κ’ εδώ τες φαντασίες μου,
τες αναμνήσεις μου, τα ινδάλματα της ηδονής.
MORNING SEA
Let me stop here; and let me look at nature for awhile.
The morning sea’s and cloudless sky’s
brilliant blue, and yellow shore: all
beautiful and grand, bathed in light.
Let me stop here; and let me fool myself that I do see all these
(I really saw them for a moment when I stopped);
not, even here, my fantasies,
my memories, images of delight.
C.P. Cavafy, Collected Poems.
